- Inicio
- Poesía viva
- Referencias
- Reseñas
- Artículos
- Poetas
- Conversaciones
- Monográficos
- Actualidad
- Enlaces

Actualización: 24/01/2012
Yolanda Castaño
Poema en gallego y en español
Versión en gallego
Versión en gallego
Se non sei escribir o meu nome
en que lugar me recoñecerán.
Se non coñezo as letras do enderezo dos meus soños
a que lento devalo me levarán os meus pasos.
Se non avisto os límites como ei as fronteiras.
Se non amo a lingua que pertence á miña aldea
como recoñecerei a faciana dos meus irmáns.
Se non coñezo tamén os idiomas do traspaso
como darei asinado un pacto entre estranxeiros.
Se non sei multiplicar as entregas por valores
como contarei as cifras do meu futuro.
Se os códigos non respiran nun costado do meu peito
con que zapatos andarei por areas movedizas.
Se non podo medir cómo haberei de ampliar.
Se non medran as sementes no leito da miña cabeza
que outra clase de armas poderei eu chamar miñas.
Se non manexo os argumentos con que podo pelexar.
Se non podo ler as páxinas que me acheguen a outros mundos
como aprenderei a abrazar as diferenzas.
Se non transmito a outros o valor da miña herdanza
que sentido terá aboiar nesta riqueza transparente.
Se non atesouro os libros que me alumen outras vidas
como será que eu poda saber vestir outras pasaxes.
Se non podo compartir os destinos visitados
as leccións alcanzadas morrerán na miña boca.
Se non podo abrir os libros quen abrirán os meus ollos.
A barriga do meu espíritu quen a alimentará.
Quen me fará medrar cando xa non estiren os meus ósos.
Para fuxir deste escuro quen o asideiro de luz.
Se non me acompaña o sustento que o pensamento corea
quen poderá sandar os ruídos do meu espanto.
Se non almaceno as fórmulas gañadas con tanto esforzo
quen calzará con zancos a miña fraxilidade.
Se non quero estudar as ecuacións que regaron outros
de que torpe xeito cultivarei solucións.
Se non son quen de deletrear cada signo do meu nome
en que liña do vento minguará a miña voz.
(decembro 2008)
Versión en español
Si no sé escribir mi nombre
en qué lugar me reconocerán.
Si no conozco las señas de la dirección de mis sueños
a qué lenta bajamar me llevarán estos pasos.
Si no avisto los límites cómo é las fronteras.
Si yo no amo la lengua que a mi aldea pertenece
cómo reconoceré los rostros de mis hermanos.
Si no conozco también los idiomas del traspaso
cómo podré rubricar algún pacto entre extranjeros.
Si no sé multiplicar las entregas por valores
cómo contaré yo las cifras de mi futuro.
Si los códigos no respiran en un costado de mi pecho
con que zapatos andaré por arenas movedizas.
Si no puedo medir cómo habré de ampliar.
Si no crecen las semillas en el lecho de mi cabeza
qué otra clase de armas llamaré mías yo.
Si no manejo los argumentos con qué puedo pelear.
Si no puedo leer las páginas que me acerquen a otros mundos
cómo seré capaz de abrazar las diferencias.
Si yo no transmito a otros el valor de mis herencias
qué sentido tendrá flotar en riqueza transparente.
Si no atesoro los libros que me alumbren otras vidas
cómo será que pueda saber vestir otros pasajes.
Si no puedo compartir los destinos visitados
las lecciones alcanzadas se morirán en mi boca.
Si no puedo abrir los libros quiénes abrirán mis ojos.
La barriga de mi espíritu quién la alimentará.
Quiénes me harán crecer cuando ya no estiren mis huesos.
Para huírme de este oscuro cuál asidero de luz.
Si no me acompaña el sustento que el pensamiento corea
quién podrá sanar los silbidos de mi espanto.
Si no almaceno las fórmulas ganadas con tanto esfuerzo
quién calzará con zancos mi fragilidad.
Si no deseo estudiar las ecuaciones que regaron otros
de qué torpe modo cultivaré soluciones.
Si no sé deletrear cada signo de mi nombre
en que línea del viento se disolverá mi voz.
